బృహస్పతి తన కళత్రమైన తారకి ఒక కట్టుకథ చెప్పి, తన భ్రాతృజాయా (భ్రాతృజాయా = వదిన) ఐన మమతకి శృంగార సేవ ఒనర్చుటకై (చేయుటకు) ప్రస్థానము గావించిన (బయల్దేరిన) అనతికాలమునకు (వెంటనే) దేవ ఋషి ఐన నారదుడు అమరావతిలోని బృహస్పతి ఆశ్రమానికి చేరెను. అసలే కలహభోజనుడను ప్రఖ్యాతి కల ఆ దేవ ఋషి, ఆశ్రమము వెలుపల వేద శాస్త్రములు వెల్లివేస్తున్న చంద్రుడిని సమీపించి “ఓయీ చంద్ర, క్షీరసాగర తనయ, లక్ష్మి సహోదర, శ్రీమహావిష్ణు స్యాల (స్యాల = బావమరిది/ భార్య తమ్ముడు). నీ విద్యాభ్యాసము కడు రమణీయముగా గోచరించుచున్నది, నీవు ఏకసంతాగ్రాహివి కనుక అది త్వరలోనే పరిసమాప్తి గావోస్తున్నదన్న భావన నాకు కలుగుచున్నది, మీ గురువుగారు మరియు ఈ ఆశ్రమ ఎజమాని ఐన దేవగురువు బృహస్పతి దర్శనముకై ఏతెంచితిని (ఏతెంచుట = వచ్చుట), దయతో వారికి ఈ విషయము ఎరిగింపుము” అని సంబోధించెను.
అంతట చంద్రుడు దేవ ఋషికి సాష్టాంగ ప్రణామమొనర్చి “ఓ దేవ ఋషి మీ దర్శన భాగ్యము కలిగినందుకు ధన్యుడనైతిని. మా సహోదరి మరియు జామతృలు (జామాతృ = అక్క మొగుడు, బావగారు) వైకుంఠమున కుశలమని తలుస్తాను. మా గురువుగారు ఇచట లేరు, ఎచటికి పయనమైతిరో ఎప్పటికి ప్రత్యాగచ్ఛితులవుదురో (ప్రత్యాగచ్ఛితము అవుట = తిరిగి వచ్చుట) నాకు తెలియదు, ఐతే ప్రస్తుతం వారు ఆశ్రమమందు అనుపస్థితులు (లేరు). వారి అనుపస్థితి యందు మా గురుకళత్రము ఆశ్రమ నిర్వహణ ఒనర్చుచున్నారు. తమరు దయచేసి ఇచట సుఖాసీనులై ఈ గోక్షీరము (గోక్షీరము = ఆవు పాలు) స్వీకరింపుడి. నేను వేగిరమే వారికి మీ రాక గురించి తెలిపి వారిని తోడ్కొని వచ్చెద” అని వినయముగా నారదునికి ఒక ఉచిత ఆసనము చూపి వారికి గోవుపాలు అందించెను చంద్రుడు.
ఆశ్రమమునకు విచ్చేసిన అతిథికి తగు సత్కారము గావించి హుటాహుటిన ఆశ్రమమెల్లయు తన గురుపత్ని మరియు ఆశ్రమ అధికారిణి ఐన తారకి ఈ విషయము అవగతపరుచుట కొరకు ఆమెకై అన్వేషణ (అన్వేషణ = వెతుకుట) ఆరంభించెను చంద్రుడు. ఆశ్రమమంతా అన్వేషించినా (వెదకినా) కానరాలేదు ఆమె జాడ. ఇక చివరికి తటాకమునుండి ఎవరో జలకాడుతున్న శబ్దము ఆలకించి ఆ దిశగా ఏతెంచెను చంద్రుడు. గురుపత్ని తటాకము లో జలకాలాడుతున్నారేమోనని భావించి, చంద్రుడు నికర్షశిరుడై (నికర్షశిరుడై = తలదించుకుని), వెనుదిరిగి సవినయం గా దూరమునుండి తన రాక మరియు వచ్చిన అతిథి గురించి వెళ్ళడించెను. గురువుగారి, గురుపత్ని మరియు ఇతర పెద్దలతో సంబోధించునప్పుడు భూమిని వీక్షించుచు మృదువుగా మరియు మితముగా సంబోధించుట ఆశ్రమ నియమము.
‘ఎంత వినయం, ఎంత విధేయత, స్వయానా లక్ష్మిదేవి సహోదరుడని కాని, విష్ణువు స్యాలుడని కాని కించిత్ (కించిత్ = కాస్తంత, లేస్యమంత) గర్వము సైతము ఏ కోశమున లేని మంచి యువకుడు ‘ అని మనసులోనే చంద్రుని ఎడల సద్భావన కలిగెను తారకి. తటాకమున వివస్త్రగా జలకాలాడుచు “అటులనా చంద్రా. నీవు ఏతెంచిన (ఏతెంచిన = వచ్చిన) అతిథికి కావలసిన సపర్యలోనర్చుము నేను వేగిరమే (త్వరగా) అచటికి ఏతెంచెద” అని చంద్రుడిని ఆదేశించెను అతని గురుకళత్రమైన తార. వెంటనే వెనుదిరిగి చూడక అచటినుండి నిష్క్రమించెనెను చంద్రుడు. చంద్రుడే కనుక వెనుదిరిగి వీక్షించినచో నిండైన ఎత్తైన నిటారైన ఇరు వక్షములతో భాసిల్లుచు, పాలారాతి వలే మెరయుచు, నిండైన పూర్ణకుంభముల వంటి పృష్ఠములతో (పృష్ఠములు = పిరుదులు), నిగారింపుతో మెరయుచున్న జఘనములతో (జఘనము = తొడ) ఉన్న తార అనాచ్ఛాదిత అవాన (అవాన = తడి) వదనము అతనికి గోచరించి ఉండెడిది. కాని చంద్రుడు వెనుదిరగడు మరియు ఆ విధముగా వీక్షించడన్న నమ్మకము తారకి బలముగా కలదు, అందులకే ఆమె తటాకము వెలుపలకి దిగంబరవస్థలో వచ్చి తన వస్త్రములు తీసుకొనెను.
వైకుంఠమున తన సహోదరి మరియు జమాతృల ఐన లక్ష్మి విష్ణువుల కుశల సమాచారము నారదుడిని అడిగి తెలుసుకుని చంద్రుడు అమితముగా సంబర పడుచుండగా అచటికి విచ్చేసిన తార, నారదునికి సవినయముగా ప్రణామము గావించి “ఊరక రారు మహానుభావులు, మా ఆశ్రమమును మీ పాదధూళితో పావనము గావించినందుకు ఈ ఆశ్రమవాసులమందరము అమితముగా సంతోషించుచున్నాము, దేవఋషికి మేము చేయగల సేవ ఏదైనను, ఎరిగిన తక్షణము అది మా అహోభాగ్యముగా భావించి ఒనరించుగలవారము” అని సవినయముగా సంబోధించెను.
అంతట నారదుడు గంభీరమైన కంఠముతో “మీ భ్రాతృశ్వసురుడు ( భ్రాతృశ్వసురుడు = మొగుడి అన్న, బావగరు) ఐన ఉతథ్యుడు అనేక మంది ఋషులతో సమాయత్తమై విశ్వశాంతికై ఒక మహా యజ్ఞము ఆరంభించిరి. తన అనుజుడైన బృహస్పతి ఇంకను అచటికి ఏతెంచలేదని వ్యాకులతతో సతమతమవుచున్నారు. ఋషులెల్లరు దేవగురువు రాక కొరకు వేచిచూచుచు వ్యాకులత చెంది వారి క్షేమ సమాచారము సేకరించుటకై త్రిలోక సంచారినైన నన్ను కోరిరి. మరి అచటను ఇచటను అనుపస్థితులై వారెచటకి ఏతెంచిరో తెలియకున్నది” అని పలుకుచు బృహస్పతి ఆశ్రమమునుండి అదృశ్యమయ్యెను దేవ ఋషి నారదుడు.
వాస్తవానికి బృహస్పతి ఎచటకి ఏతెంచెనో నారదుడు ఎరిగింనను, కలహభోజనుడాయె మరియు కొద్ది కాలముగా, దేవేంద్రునితో సహా అమరావతి వాసులందరూ దేవర్షిని విస్మరించి నూతనముగా వచ్చిన బృహస్పతిని దేవగురువని అమితముగా కొనియాడుట కొద్దిగా కంటకము (ఇబ్బంది, బాధ) వలె తోచెను నారదునికి.
నారదుడు బృహస్పతి గురించి పలికినది మిక్కిలి కలవర పరిచెను తారని. తన పెనిమిటి ఏమయ్యారో, ఎచటనున్నారో, ఏమైనా ఆపదలో చిక్కుకున్నారేమో అని పరి పరి విధముల మధనపడి అమితముగా వ్యాకులత చెందిన తార, చంద్రుడిని ఉద్దేశించి “తమ అగ్రజులైన ఉతథ్యులవారితో ఏదో ముఖ్యమైన విషయం గూర్చి చర్చించవలెనని పలికి తొలిసంధ్యకే అటుగా ప్రస్థానము గావించిరి మీ గురువుగారు , నీవు వేగిరమే ప్రస్థానము గావించి వారికి ఏమయ్యిందో ఏమిటో ఎటువంటి ఆపదలోనైన చిక్కుకున్నారేమో తెలుసుకొని వారి క్షేమ సమాచారము గైకొని (గైకొని = తెలుసుకొని/ తీసుకొని) ప్రత్యాగచ్ఛితుడవుము (ప్రత్యాగచ్ఛితుడగుట = తిరిగి వచ్చుట) చంద్ర” అని ఆదేశించెను, ఆవేదన భరితమైన గద్గదమైన కంఠధ్వనితో.
తన గురుపత్ని ఐన తారకి సాష్టాంగ పాదాభివందనము ఒనర్చి, ఉతథ్యుని ఆశ్రమమునకు హుటాహుటిన చేరుకుని అచట ఎవరు కానరాక (కనిపించక) పోయేసరికి కర్తవ్యం అవగతమవలేదు చంద్రుడికి. ‘ఆశ్రమవాసులెల్లరు ఆ మహా యజ్ఞమునకు ఏతెంచిరి, అందులకే ఈ ఆశ్రమమునందు ఎవరు కానవచ్చుటలేదు మరి గురువుగారు ఎచట ఏ ఆపదయందు చిక్కుకొనిరో ‘ అని తనని తాను సమాధాన పరుచుకుని గురువుగారి అదృశ్యత విషయమై బహు వ్యాకులతతో చంద్రుడు వెనుదిరగబోతుండగా ఎచట నుండో మందధ్వనిలో ఎవరో క్షేదించుచున్న (క్షేదించుట = మూలుగుట) శబ్దం వినవచ్చెనతనికి. ‘అయ్యో ఎవరైనా ఆపదలో ఉన్నారేమో, ఇచట సహాయం చెయుటకు ఎవరూ లేక అల్లాడుతున్నారెమో‘ అనుకుని ఆ శబ్దం ఉద్భవించుచున్న దిశగా వడి వడిగా అడుగులేసెను చంద్రుడు.
ఆ శబ్దం ఒక వనితదని అనిపించెను చంద్రునికి , ఐతే ఆ మూలుగుల మధ్యలో “ఊ … అలా… ఇంకా … ఇస్స్ …. అబ్బా… అదీ… అచటనే. … అమ్మా … ఏమి సుఖమో ” అను పదములు వినిపించగా ఆ మూలుగుతున్న వనిత ఆపదలో ఉండి కూడా అటుల ఎటుల పలుకుచున్నదన్న విషయం అవగతము కాలేదతనికి. ఆ మూలుగులు ఉద్భవించుచున్న గది ద్వారములు బంధించి ఉండుటతో, ద్వారమును ఎంత తాడయించినను (తాడయించుట = (తలుపు) కొట్టుట) ప్రయోజనము ఉండజాలకపోవచ్చును, ‘ద్వారమవతల బాధపడుచున్న వనిత ఆపదలో ఉన్న ఎడల సహాయమునకు ఎవరు లేని కోష్ఠము (కోష్ఠము =గది) యందు ఒంటరిగా ఉన్న ఆమె వచ్చి ద్వారబంధము ఎటుల తీయగలదు‘ అని ఆలొచించిన చంద్రుడు వేగముగా లంఘించి ఆ కోష్ఠము పైకెక్కి ఒక పక్కనుండి ఆ కోష్ఠము పైనున్న ఛదములు (ఛదము = పెంకు) కొన్ని మెల్లిగా లాఘవముగా మరియు నిశబ్దముగా తొలగించి వీక్షించెను ఆ గదిలోకి, అచట మూలుగుచున్న వనితను ఆపదనుండి రక్షిద్దామనే సదుద్దేశముతో.
చంద్రుడికి ఆ గదిలోని మసక కాంతిలో మునుపెన్నడూ వీక్షించి ఎరుంగని ఒక అద్భుతమైన దృశ్యము/ సన్నివేశము కానవచ్చెను.
మీ డిప్పడి శృంగార కథలు, విడియోల తో కథలు, ధారావాహికములు 